ATEŞLE OYNAMA!

Selam dostlarım;

Tehlike çanları çalıyor. Hatta ilk defa ciddi şekilde sıcak savaş çığlıkları atılıyor. Amerika, evladı İsrail’e tabir yerindeyse kıyak yapmaya çalışıyor. Başkan Trump çok net ifadelerle Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanıdığını ifade etti. Suudi Arabistan’ın haricinde de neredeyse bütün İslam devletleri, hatta Hıristiyan dünyası bu söylemlerin üzerine ayağa kalktı. Kudüs Müslümanlar kadar Hıristiyanlar için de kutsal. Tepkiler çığ gibi büyüdü ve Trump geri adım atmak zorunda kaldı. Amerika senatosunda da bu olay resmen veto edildi. Ancak bunun altında yatan gerçek neydi? Trump neden böylesine tehlikeli bir oyun oynadı. Hem de gördüğü rüyanın gerçekleşmeyeceğini bile bile. Acaba bütün dünyaya verilen geleceğin mesajı mıydı bu? Yoksa yaşadıkları kuyruk acısının yüzyıl sonra dışa vurumu muydu?

            Büyük ve çok tehlikeli oyunlar oynanıyor. Bu işten hiç kimse kazançlı çıkmaz. Hele İsrail ve Amerika asla. İslam alemi özellikle de biz Türkler mukaddesatımıza bugüne kadar ne el, ne dil uzatılmasına müsaade etmedik, etmeyeceğiz. Az önce kuyruk acısı demiştim ya, belki aklınıza yaşadıkları kuyruk acısı nedir? Diye sorabilirsiniz. Naçizane kaleme aldığım dizelerimde o kuyruk acısını sizlerle paylaşmak istedim.

Bir mübarek cumada İstanbul fethedildi

O gün Ayasofya’da secdelere gidildi.

Melekler gökten inip, saflara dizilmişti,

Hainler işte o gün büyük yemin etmişti.

Ayasofya’ya karşı Mescidi Aksa dendi

Hesap kitap edildi, planları çizildi.

Müslümanın kanına önce zehir verildi,

Ardından Filistin’e yavaş yavaş girildi.

Tam yüzyıl beklediler, içerde büyüdüler,

Filistin bizim diye, bir de sahiplendiler.

Halkını öz yurdunda önce parya ettiler,

Yıllarca kan dökerek, Kudüs’e yürüdüler.

Altı yüz elli sene Ayasofya hıncıyla

Büyümüştü kinleri büyük bir düşmanlıkla

“Önce Müslümanlara vurulmalı pranga,

Kudüs bizim demeli, haykırmalı dünyaya.”

İlk önce Amerika söyledi hayasızca,

Başkent olacak Kudüs, en büyük Allahsıza

Daima yanındayım, o çırağım, ben usta,

Bak, şeytanda yanımda, Müslümanlar uykuda.

İslamın ilk kıblesi, kutsal Mescidi Aksa

Peygamber tam oradan yükselmişti miraca.

Dayanır mı yürekler böylesine utanca

Gök delinsin, yer çöksün, sahipsiz kalacaksa.

Bedenler elbet bir gün girecek o toprağa.

Ne yüzle çıkacağız Allah’ın huzuruna?

İşte mübarek Kudüs, parmaklıklar ardında,

Bir buçuk milyar mümin, yetişmez mi imdada?

Bir seda yükselecek, önce tüm yüreklerde,

Titreyecek yer ve gök aldığımız nefeste.

Hedef, ilahi rıza, yürünecek Kudüs’e

Nebilerde gelecek, müjdelenen sefere.

Kesilecek Allah’a isyan eden tüm diller,

Silinecek elbette siyonistten tüm izler.

Bekle! Gelecek mutlak, müjdelenen o günler,

Ve yeniden açacak, Kudüs’te beyaz güller.

Söylenemeyenleri söyleyebilmek, yazılamayanları yazabilmek dileğiyle

Sevgi saygı ve muhabbetlerimle